‘Het was je vader,’ herhaalt Jonathan. ‘De Elise van toen bestaat nu niet meer. In de komende zeven dagen, zeven uren en zeven minuten wordt er een nieuwe Elise geboren. Een Elise die zich niet langer door de mensen laat verblinden, die uitsluitend nog gelooft in de grootheid en goedheid van God.’
Jonathan geeft de fotolijst terug aan een van de priesteressen. ‘Denk aan je mantra,’ zegt hij en dan vertrekt hij.
Elise kijkt de priesteressen aan. Moet ze gaan? Ze weet het niet. Maar dan gaan de vrouwen haar voor naar haar kamer. Bij de deur blijven ze staan wachten. Elise stapt haar kamer in en kijkt achterom naar de priesteres die haar fotolijstje vasthoudt, maar ze krijgt het niet terug.
Jelle
Jelle checkt het saldo van zijn bankrekening. Shit, er staat minder op dan hij had gedacht. Vierhonderd euro maar. Hij had gedacht dat hij nog twee maanden kon leven van zijn geld, maar dat valt vies tegen. Hij zal werk moeten vinden, en snel ook. Dat baantje in de kroeg was al vergeven. Als hij niet op vakantie was geweest, had hij het gehad.
Hij is wel lekker bezig. Infiltreren in een sekte, wat heeft hij nou weer met zijn stomme kop beloofd? Hij, die overal een paniekaanval van krijgt. Hij kan niet eens een normale baan aan; daar krijgt hij het al benauwd van. Hoe denkt hij het daar uren, misschien dagen uit te houden? Hij is echt de laatste persoon op aarde die daarvoor geschikt is. Hij leert ook nooit van zijn eigen stommiteiten. Waarom biedt hij zoiets aan?
En Naomi gelooft hem ook nog. Nog wel, tot ze erachter komt wat voor een loser hij is. Hij weet wel waarom hij het zei: om indruk te maken. Hij voelt zich schuldig. Hij heeft nou eenmaal geen carrière en dat zal hij haar ook nooit kunnen bieden. Hij kan haar niet eens de zekerheid van een baan bieden. Hij wil iets doen om het goed te maken, om op die manier haar respect te winnen.
Hij ziet weer voor zich hoe ze er gisteren aan toe was. Ze was kapot van het bericht van haar zus. Als het hem echt zou lukken Elise uit die sekte te krijgen, dan kan hij niet meer stuk bij Naomi. Als hij het zo bekijkt, is het een mooie kans, maar dan mag hij wel actie gaan ondernemen.
Hij loopt heen en weer door zijn kamer. Het is niet alleen goed voor Naomi, maar ook voor zijn zelfrespect. De vraag is: hoe moet hij het aanpakken? Want het zal nog niet zo gemakkelijk zijn. Hoe komt hij daar binnen? Naomi had het over Rafaël; misschien moet hij het via hem proberen. Die Rafaël heeft hem nog nooit gezien. Nog een geluk dat hij niet mee is gegaan met Naomi gisteren. Hij had daar vast stennis geschopt bij de Ark en dan kon hij er nu niet meer heen.
Naomi stelde voor dat hij naar Rafaëls huis zou gaan en zo moest proberen met hem in gesprek te raken, maar valt dat niet veel te veel op? Zeker met een smoes voor zijn deur staan. Nee, dat wordt niks.
Ineens denkt hij aan Rafaëls kwekerij. Hij kan vragen of Rafaël werk voor hem heeft. Stel je voor dat hij hem aanneemt, dan heeft hij zijn eigen probleem ook opgelost. Anders moet hij nog aankloppen bij Naomi voor een lening. Dan zal hij toch eerst haar zus uit die sekte moeten krijgen. Jelle gaat achter zijn laptop zitten. ‘Zaden in Amsterdam’, googelt hij. Er zijn meer van die bedrijven dan hij dacht. Ah, dat moet hem zijn. Rafaël de Wit, specialist in zaden voor uw natuurlijke wilde tuin. Het adres zegt hem niets. Waar zou het ergens zijn? Hij kijkt op Google Maps. Ah, nou ziet hij het: dat is aan de rand van de stad, richting Halfweg. Dat is een buurt waar hij nooit komt. Het lijkt nog een heel eind. Hij moet maar niet te lang nadenken, anders doet hij het niet meer. Even aarzelt hij of hij het Naomi zal vertellen, maar het lijkt hem toch beter als ze het achteraf van hem hoort. Voor hemzelf is dat beter, anders komt er weer zo’n druk op te staan. Hij baalt wel dat hij daar altijd zo’n last van heeft. Eigenlijk kan hij nooit volop genieten, ook niet van de fijne dingen. Bij hem ligt er meteen overal een druk op. Zelfs op zijn relatie.
Hij is dol op Naomi, daar is geen twijfel over mogelijk. Nog nooit heeft iemand hem zoveel gedaan. Toch voelt hij zich niet beter of stabieler dan ervoor. Toen hij Naomi nog niet had, voelde hij zich vaak eenzaam, maar nu moet hij zich weer zo nodig bewijzen. Hij is nou een typisch voorbeeld van iemand die het leven eigenlijk niet aankan. Hij balanceert altijd op de rand, en soms valt hij eroverheen. Hij redt het zonder drugs, maar het gaat maar net.
Hij loopt naar beneden. ‘Hé, Jelle!’ roept Harold vanuit de keuken. ‘Heb je al woonruimte? Eind deze maand moet je weg.’
‘Man, zeik niet zo. Ik heb allang woonruimte.’
Harold kijkt verbaasd op. Ha, dat had die eikel niet gedacht zeker! Jelle heeft helemaal nog geen woonruimte, maar dat hoeft Harold niet te weten. Eind deze maand ziet hij wel verder. Als hij daar ook nog over na gaat denken, gaat hij zeker flippen. Geen werk, geen huis. Nou ja, op naar de zadenkoning dan maar.