‘Ik ben niet vreemdgegaan,’ snikt ze. ‘Daarom huil ik niet. Maar het voelt wel zo.’
‘Heb je geen relatie meer met die Eric? Is het soms uit?’ Jelle snapt er niks van. Waarom dan al dat verdriet? Blijkbaar is ze nog dol op die gozer en heeft hij haar gedumpt.
‘Eric is er niet meer,’ zegt ze. ‘Hij is een halfjaar geleden verongelukt.’
‘Jezus!’
‘Sorry,’ zegt Naomi, die alweer wat rustiger wordt. ‘We hadden drie jaar lang een relatie. Sinds het ongeluk heb ik met niemand meer seks gehad. Jij bent de eerste.’
‘Ik voel me wel vereerd,’ zegt hij. ‘Shit! Ik weet even niet wat ik moet zeggen.’ Dit had hij helemaal niet verwacht.
‘Je bent lief,’ zegt ze en ze kust hem. Hij merkt dat ze het er niet meer over wil hebben.
Beneden horen ze glasgerinkel. Dat moet Elise zijn, die alles naar de keuken brengt.
‘Het zal beneden wel een puinhoop zijn,’ zegt ze. ‘Misschien moet ik even helpen. Ik kan mijn zus niet alleen voor die troep laten opdraaien. Het was mijn feest. Ik bedoel, van Elise hoefde het niet zo.’
‘Blijf toch liggen,’ zegt hij als ze omhoogkomt. ‘Die glazen zijn zo afgewassen. Ik kan het weten, want ik sta achter de bar in de Apotheek. Ken je die kroeg?’
Ze knikt. ‘Ik heb er wel van gehoord.’
‘Ik werk er tijdelijk,’ zegt hij. ‘Ik ga in september studeren, Chinees.’
‘Wauw!’
Hij zet zijn kussen rechtop tegen de muur en gaat half zitten. ‘Ja, ineens wist ik het, na heel wat omwegen.’
‘En wat waren die omwegen?’ vraagt ze. Zij gaat ook rechtop zitten, met haar hoofd tegen zijn borst.
‘Noem maar een studie op of ik heb het geprobeerd. Geschiedenis, fotografie, de sportacademie, tenminste, daar wilde ik naartoe, maar ik werd uitgeloot. En rechten natuurlijk. Mensen die niet weten wat ze willen, proberen heel vaak rechten.’
Naomi lacht. ‘Wel allemaal verschillende dingen,’ zegt ze.
Jelle zit in het zonnetje bij Naomi in de tuin terwijl zij een ontbijtje voor hen klaarmaakt. Hij denkt aan haar verhaal. Ze heeft dus drie jaar een relatie gehad, dat is niet niks. En hij is de eerste met wie ze weer heeft gevreeën. Het is dus niet zomaar een onenightstand voor haar. Hij voelt zich gevleid, maar het klinkt ook heel serieus. Als hij gisteravond had gehoord dat ze vrij was, had hij een gat in de lucht gesprongen, maar hier krijgt hij het benauwd van. Zijn faalangst speelt weer op. Hoeveel mannen zullen het laatste halfjaar niet iets hebben geprobeerd bij haar, en dan kiest ze voor hem. Hij voelt de druk op zijn schouders, maar misschien moet hij gewoon nog aan het idee wennen. Het liefst gaat hij nu meteen weg, maar ze komt al met het ontbijt aan. Hij kan het niet maken haar nu in de steek te laten.
‘Wat een service,’ zegt hij. ‘Dat krijg ik hiernaast niet.’
‘Woon je hier al lang?’ vraagt ze.
‘Nee, een maand of drie.’ Hij heeft geen zin om te vertellen dat hij noodgedwongen moet verhuizen. Snel mijn ontbijt naar binnen werken en dan wegwezen, denkt hij.
Zodra hij zijn croissantje op heeft en zijn koffie heeft opgedronken, kust hij haar en klimt hij over de schutting.
Elise
Hè, daar gaat de bus. Hij rijdt vlak voor Elises neus weg. Ze is niet de enige die hem mist. Er komen nog meer mensen aanrennen. Een man vloekt en een jongen kijkt boos op het bord. Ze heeft wel vaker meegemaakt dat de bus een paar minuten te vroeg vertrekt. Meestal houdt ze daar rekening mee. Ze wil absoluut niet te laat op haar werk zijn. Maar vanochtend moest ze nog veel opruimen.
Elise heeft geen zin om zich te ergeren en gaat met haar rug tegen het bushokje staan, met haar gezicht in de zon. Heerlijk! Ze denkt terug aan gisteravond. Ze is zo blij voor haar zus dat de housewarmingparty een succes was. En dat Jelle is blijven slapen had ze nooit van tevoren gedacht. Ze had wel zo’n vermoeden dat het een keer ging gebeuren. Naomi is nooit lang alleen geweest; vóór Eric had ze ook altijd vriendjes. Ze zag wel dat haar zus een beetje dronken werd, maar ze weet niet precies hoeveel whisky’s ze op had. Stel je voor dat het wat wordt met die Jelle. Ze gunt het haar, maar het zal ook raar zijn. Met Eric was ze zo vertrouwd. Hij kwam al jaren bij hen over de vloer. Ze mocht hem graag, de hele familie mocht hem graag. Wat dat betreft zal het voor Jelle of de volgende niet makkelijk zijn.
Zelf zag ze op tegen het feest, maar ze had het toch wel naar haar zin. Ze baalde alleen van Bart, een jongen uit Naomi’s vakgroep. Hij drong zich zo aan haar op. Ze ziet niks in hem. Wat een saai type. Zelf is ze al zo rustig. Als ze iemand wil, moet hij wel een beetje levendig zijn. Ze vindt zichzelf heel serieus. Dat merkt ze ook op haar werk. Elise gaat nooit eerder naar huis voor alles af is. Maar haar collega’s zitten al om kwart voor vijf achter een leeg bureau en om klokslag vijf uur staan ze bij de deur. Zo zit zij niet in elkaar. Daar heeft ze een te groot verantwoordelijkheidsgevoel voor. Dat kan ook niet anders als je op een boerderij bent opgegroeid. Ze moest elke dag om zes uur op om te helpen met het melken. Ze hoefde het echt niet in haar hoofd te halen om een kwartier later te komen, al was ze nog zo brak. Discipline is er bij haar wel in gestampt. Naomi had het makkelijk, omdat ze de jongste was. Haar broer Steven en zij moesten altijd op komen draven.