‘Nee, je denkt te lang na!’ zegt Naomi. ‘Het staat erboven: niet te lang denken. Direct invullen.’
Jelle zucht en kruist ‘nee’ aan.
‘Ben je niet creatief?’ vraagt Naomi, die over zijn schouder meeleest. ‘Weet je het zeker?’
Ja, dat weet Jelle heel zeker. Hij heeft helemaal niet veel fantasie. Op school vond hij het altijd vervelend als ze een opstel moesten schrijven. Niks voor hem; hij kon niets bedenken. Hij slaat helemaal dicht op het moment dat hij iets moet verzinnen. Hij haalde zijn cijfer altijd op door een samenvatting te maken of een tekst te bestuderen en die dan te analyseren; daar was hij goed in.
‘Hallo,’ zegt Naomi. ‘Je hebt een hele rits studies verzonnen die je zogenaamd had gedaan! Fantasie genoeg, zou ik zeggen!’
‘Goed dan,’ zegt Jelle lachend. Ze heeft gelijk. Hij verzon ook altijd van alles over zijn vader, en hij verandert ‘nee’ in ‘ja’. Hij scrolt naar beneden om de vragen te bekijken. Wat zijn het er veel! Ook nog een heleboel vragen die over je karakter gaan. Eerlijk gezegd heeft hij er niet veel zin in, maar Naomi vindt het belangrijk, dus vult hij braaf de ene vraag na de andere in. Naomi wilde eerst dat hij naar zo’n beroepskeuzetestbureau ging, maar dat weigerde hij, en toen kwam ze hiermee aanzetten. Nou ja, dit kan hij tenminste op zijn eigen kamer maken.
Jelle leest de volgende vraag: Ben je iemand die anderen graag helpt? Hij begint meteen te typen.
‘Waarom zeg je nee?’ zegt Naomi.
‘Omdat het zo is,’ zegt Jelle. Hij probeert zijn irritatie te verbergen. Als hij nou overal uitleg bij moet geven schiet het nooit op. Hij is gewoon niet iemand die graag anderen helpt, punt uit.
‘Je hebt mij toch meteen geholpen toen ik met de bestelbus voorreed? Je hebt zowat de halve verhuizing gedaan. Dus hoezo ben jij niet behulpzaam?’
‘Dat bedoelen ze niet,’ zegt Jelle ongeduldig. ‘Het is toch heel normaal dat je even aanpakt als je je nieuwe buurmeisje ziet sjouwen?’
‘Jij wílt jezelf gewoon niet aardig vinden,’ zegt Naomi. ‘Hoe komt dat?’
Tja, dat zal wel door zijn moeder komen. ‘Van jou heb ik meer last dan steun,’ kreeg hij steevast te horen. Alleen maar omdat hij er niet tegen kon dat alles altijd om zijn broertje draaide. Zelfs als Jelle jarig was ging het nog om Ollie. Er mochten maar twee vriendjes komen eten, anders was het te druk voor Ollie. Als hij een cadeautje kreeg dat Ollie mooi vond, mocht Ollie er van zijn moeder mee spelen. Toen Ollie uiteindelijk toch naar een tehuis moest, bleef hij met een groot schuldgevoel achter. Naomi heeft gelijk, daar moet hij maar eens vanaf.
Naomi kruist ‘ja’ aan. ‘Je bent veel te streng voor jezelf. Ze bedoelen alleen maar of je sociaal bent. Als jij iemand op straat ziet liggen die niet meer overeind kan komen, loop je dan door?’
‘Natuurlijk niet,’ zegt Jelle.
‘Nou dan.’ Ze geeft hem een kus. ‘Je bent veel aardiger dan je zelf denkt.’
Jelle kijkt naar haar. Wat ben je toch lief, denkt hij. ‘Volgende vraag,’ verzint hij hardop. ‘Als je tijdens deze test met een lieve vrouw bent, onderbreek je de test dan om te vrijen?’ Hij grijnst en zegt: ‘Daar hoef ik niet lang over na te denken. Ja, natuurlijk!’
Naomi moet lachen. ‘En jij beweert dat je geen fantasie hebt!’
Jelle draait zijn bureaustoel naar haar toe en kust haar innig. Hij streelt haar borsten, schuift haar jurkje omhoog en zuigt zachtjes aan haar tepels.
‘Staat erbij of die vrouw opgewonden wordt?’ fluistert Naomi. ‘Of wil ze eerst de test afmaken?’
‘Ze wil de test eerst afmaken,’ fluistert Jelle terwijl hij zachtjes in haar tepels bijt. ‘Maar ze redt het niet; ze wordt helaas veel te opgewonden.’
Naomi kreunt en ritst zijn broek open. Dan staat ze op, doet haar slipje omlaag en gaat over hem heen zitten. Jelle haalt een condoom uit zijn zak en doet het om. Ze wipt iets omhoog en dan gaat hij bij haar naar binnen. Terwijl ze wild op en neer beweegt houdt hij haar billen vast. Ineens beseft hij dat dit de eerste keer is dat ze op zijn kamer vrijen. De stoel schuift over de houten vloer heen en weer. Ze kreunen alle twee. Ze komen zo luid klaar dat het hele huis het moet horen.
‘Had je met Eric ook goede seks?’ vraagt Jelle.
‘Is dit masochisme of wil je het echt weten?’
‘Ik wil het weten,’ zegt Jelle. ‘Hoe oud was je toen je het voor het eerst deed?’
‘Zestien.’
‘Was hij de eerste?’
Naomi knikt. ‘We vreeën wel vaker, maar dat was de eerste keer dat we het echt deden. We hadden twee dagen achter elkaar met z’n allen gehooid. Iedereen werd opgetrommeld, niet alleen oom Evert en zijn knecht, maar ook Froukjes vader hielp mee. Elk jaar was het weer heel spannend of we het zouden redden om het hooi op tijd binnen te krijgen. Na afloop was iedereen doodmoe. Er werd tot midden in de nacht doorgewerkt en dan moest het nog naar de hooizolder. Daarna was het altijd feest. Dan zaten we met z’n allen buiten en werd er stevig gedronken. Die ene keer glipten Eric en ik naar boven. Wil je het echt horen?’