gaan.
‘Nee!’ Met een gesmoorde kreet duwt ze hem van zich af. Waakzaam kijkt hij haar aan, als een roofdier dat zich afvraagt of zijn prooi werkelijk het lef heeft om terug te vechten.
‘Wat nou nee. Zeg nou niet dat je het niet wilt.’
‘Dat… dat is het niet,’ zegt ze moeizaam. ‘Alleen… hier in de
keuken, met Anouk zo dichtbij…’
Er valt een stilte.
‘Ik snap het.’ Kreugers geruststellende stem maakt duidelijk
dat hij de kwaadste niet is. ‘Geen probleem. Dan gaan we toch
even naar boven.’
22
Hij zet een stoel onder de klink van de slaapkamerdeur. Om te voorkomen dat Anouk onverwacht binnenkomt, zoals hij verklaart. Hij kan zich voorstellen dat Lisa dat geen prettig idee vindt. Zelf vond hij het ook altijd vervelend om door zijn kinderen betrapt te worden.
Lisa durft niet te lang naar de stoel te kijken. Ze kan hem opzijgooien, de deur opentrekken en ervandoor gaan.
En dan? Ze kan nergens naartoe en Kreuger is vastbesloten seks met haar te hebben. Als ze daar nog aan twijfelde maakt de erectie die door de stugge stof van zijn spijkerbroek zichtbaar is daar een einde aan.
Wat zou er gebeuren als ze zich verzet? Waarschijnlijk zal hij zich op haar tegenstribbelende lichaam uitleven, woedend door haar protest en gehuil. Misschien wurgt hij haar wel, net als de vrouw die gisterochtend het ongeluk had zijn pad te kruisen. Ze kan het zich niet veroorloven de man tegenover haar kwaad te maken.
Op een paar passen afstand slaat Kreuger haar gade. ‘Trek dat truitje eens uit.’
Lisa verroert zich niet.
‘Hoor je me niet? Ik zei, trek dat truitje eens uit.’ Kreuger gaat op het stoeltje van haar toilettafel zitten en wacht.
Hij wil een striptease, schiet het door Lisa heen. O mijn god, dit gebeurt niet echt…
Traag trekt ze het katoenen witte truitje over haar hoofd. Ze draagt er een T-shirtje onder, dat ze na een hoofdbeweging van Kreuger eveneens langzaam uittrekt. Dan staat ze voor hem in haar spijkerbroek en bh, een van wit kant die hem zo te zien ontzettend opwindt. Zijn mond valt een stukje open en er verschijnt een flikkering in zijn ogen.
‘Volgens mij heb jij heel mooie tieten,’ zegt hij zacht.
Ze moet zich dwingen om niet haar T-shirt tegen zich aan te drukken. Om de verleiding te weerstaan laat ze het op de grond vallen.
Kreuger leunt achterover. Hij lijkt niet van plan om naar haar toe te komen. Houden zo, vooral lekker blijven zitten.
‘Je vindt jezelf zeker wel mooi?’ zei hij. ‘Vooral als je in een strak truitje rondloopt en alle mannen naar je tieten kijken. Dat vind je zeker leuk?’
‘Ja,’ bevestigt Lisa.
Daar heeft hij niet van terug.
‘Iedere vrouw vindt het leuk als er naar haar gekeken wordt. Het is een compliment,’ zegt ze op verdedigende toon.
Op Kreugers gezicht verschijnt een uitdrukking alsof haar opmerking heel nieuwe inzichten bij hem opent. ‘Ja, dat zal wel. Dat vinden ze leuk. Zelfs als ze nagefloten worden of er seksistische grappen worden gemaakt. Dan lopen ze met een hooghartige bek door, maar diep in hun hart vinden ze het leuk. Als je ze niet nafluit zijn ze zelfs beledigd. Zo dubbel is de moraal bij vrouwen. Er is geen peil op te trekken.’
Waarom voeren ze dit gesprek? Gaat hij haar dan niet verkrachten? Wilde hij haar alleen maar bang maken? Nee, zijn ogen zijn nog steeds gefixeerd op haar borsten.
Langzaam komt Kreuger op haar af.
‘In deze kamer is Anouk geboren,’ zegt Lisa met een knikje naar het bed. ‘Het was een verschrikkelijke bevalling. Daarom is er ook geen tweede kind gekomen, ik wilde die martelgang nooit meer doormaken.’
Lisa doet alsof ze niet ziet dat Kreuger zijn wenkbrauwen fronst. Alsof ze hem een groot geheim toevertrouwt dempt ze haar stem. ‘De vroedvrouw had een beoordelingsfout gemaakt. Ik had eigenlijk naar het ziekenhuis gemoeten, maar daar was geen tijd meer voor. Gelukkig heb ik de schaar niet gezien waarmee ze me openknipte. Maar Menno wel, hij stond ernaast. Hij viel bijna flauw. Kun je je dat voorstellen? Dat ze je vagina gewoon openknippen? En toen schoof ze er een vacuümpomp in en trok ze Anouk uit me. We hadden tapijt liggen, maar dat hebben we later weggehaald. Het was doorweekt met bloed.’
Ze kijkt naar de grond, alsof ze dwars door het laminaat het bloed nog ziet liggen, en ze proeft de voldoening dat ook Kreugers blik naar beneden wordt getrokken.
‘Ik kon wekenlang nauwelijks lopen,’ vertelt Lisa. ‘Plassen deed ontzettend pijn en vrijen ging natuurlijk helemaal niet meer. Ik zat vol hechtingen. Menno had ook heel lang geen zin in seks. Hij zei: “Als je eenmaal een vagina in die staat hebt gezien, vergaat alle lust je.”’
Kreugers gezicht vertrekt van weerzin.
‘Hoe waren de geboorten van jouw kinderen?’ informeert Lisa.