Theo siste van woede. ‘Ik vraag me af wie haar heeft verteld dat we getrouwd zijn.’
‘Dat zal wel algemeen bekend zijn.’ De bruiloft was geen geheim geweest. Het was zelfs een grotere aangelegenheid dan ze, gezien de omstandigheden, had gewild, al had ze dat niet tegen Theo gezegd. ‘Maar wat ik niet snap, is waarom ze me kwam vertellen dat je een slechte echtgenoot zou zijn. Is er iets wat ik zou moeten weten? Heb je een kort lontje? Loopt mijn leven gevaar?’
‘Je weet heus wel dat dat niet zo is. Heb je haar over ons verteld?’
‘Waar zie je me voor aan? Ik kon Katina niet uitstaan. Ik snap niet wat je in haar zag.’
‘Dat vraag ik me soms ook af,’ zei hij zacht.
‘Ze was duidelijk uit op moeilijkheden.’
‘Als ze zich nog een keer vertoont, wil ik dat je het me meteen laat weten. Misschien ga ik haar zelf een bezoekje brengen. Ze had niet het recht om jou lastig te vallen.’
‘Het is de moeite niet waard,’ zei Dione. ‘Ik heb me niet laten intimideren.’
‘Ik ben blij dat je voor jezelf opkwam,’ zei Theo.
‘Ik ben niet zoals mijn moeder,’ verklaarde Dione.
‘Waarschijnlijk heb je veel ervaring opgedaan met je vader, of niet?’ Hij lachte spottend. ‘Yannis is de ergste bullebak die ik ken.’
‘Dat ben ik met je eens, en als hij niet mijn vader was, zou ik niets met hem te maken willen hebben. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zeggen ze toch? Hij heeft me goed opgevoed… Ik ben nooit iets tekortgekomen. Ik kan hem niet laten vallen.’
‘Je bent een geweldige vrouw, Dione. Kom eens hier.’
Aarzelend kwam ze dichterbij, en toen hij haar op zijn schoot trok, verzette ze zich niet. Ze voelde zijn hart kloppen tegen haar zij en zelfs na een zware werkdag rook hij nog lekker. Zijn mannelijke geur was bedwelmend, en ze was zich opeens intens bewust van zijn aanwezigheid.
‘Vandaag ben ik bij hem op bezoek geweest,’ zei ze, terwijl ze probeerde te doen alsof het heel gewoon was dat ze op zijn schoot zat. ‘Hij ziet er veel beter uit.’
‘Dat mag ook wel,’ zei Theo cynisch. ‘Hij heeft zijn zin gekregen.’
En jij niet, wilde ze vragen. Tenslotte was hij degene geweest die het ultimatum had gesteld? Zij zat tussen twee vuren. Maar ze hield haar gedachten voor zich. ‘Heb je er spijt van?’ vroeg ze toen maar.
‘Vraag me dat over een halfjaar nog maar een keer,’ zei hij kortaf. ‘Tot nu toe verloopt ons huwelijk allesbehalve soepel.’
‘Wat had je dan verwacht?’ Ze snapte niet dat ze zo’n gesprek konden hebben, terwijl haar lichaam tintelde van wellust.
‘Ik had er niet op gerekend dat ik met een jaloers ex-vriendje te maken zou krijgen,’ zei hij verwijtend.
‘En ik had er niet op gerekend dat ik met een ex-vrouw te maken zou krijgen,’ diende ze hem op haar beurt van repliek.
‘Die zit! Maar bij haar kan er geen jaloezie in het spel zijn, want zij was degene die eruit is gestapt.’
‘Maar je hebt me nooit over haar verteld.’
‘Waarom zou ik? Dit is geen sprookjeshuwelijk, waarin beide partijen hun verleden opbiechten, om onaangename verrassingen te voorkomen. In ons contract staat niet dat we onze ziel moeten blootleggen.’ Hij liet zijn stem dalen. ‘Ik heb je niet gevraagd om over je oude vlammen te praten. Ik ben geïnteresseerd in het heden. Ik verlang naar je, Dione.’
Na zijn openhartige bekentenis nam hij haar steviger in zijn armen, wat het vuur in haar nog hoger deed oplaaien. Ze spande haar spieren in een vergeefse poging om haar opwinding te bedwingen. Ze durfde bijna niet in zijn ogen te kijken, uit angst dat hij haar hunkering erin zou zien.
In zijn blik zag ze echter een vraag weerspiegeld, die ze niet had verwacht. Ze had aangenomen dat hij het als zijn recht beschouwde om met haar te vrijen als hij zin had. Wilde hij nu weten of het voor haar nog te vroeg was na hun eerste vrijpartij?
Nou, de pijn kon haar niets schelen; ze verlangde naar hem. En in haar ogen moest hij het antwoord op zijn vraag hebben gezien, want hij kuste haar hals en gleed met zijn lippen steeds dichter naar haar mond.
Dione greep zijn hoofd vast, zacht steunend van instemming en van genot.
‘Dit is wat een man nodig heeft na een zware dag,’ prevelde hij in haar mond. ‘De zoete smaak van een vrouw. Iemand om hem zijn zorgen te laten vergeten.’ Zijn ademhaling werd onregelmatig en zijn stem werd hees.
Diones hart bonsde zo hevig in haar keel, dat ze bijna stikte. Willoos lag ze in Theo’s armen, en toen hij de bandjes van haar nachtjapon eraf trok in zijn haast om haar tepels te liefkozen, raakte ze alleen maar meer in vervoering.
Teder omvatte hij haar volle borsten, knedend en strelend, en toen hij opkeek om haar reactie te zien, waren zijn ogen glazig. Alle zorgen over zijn werk waren verdwenen en hij was verdwaald in een wereld waarin alleen de zintuigen van belang waren.